Verzuring

Waterverzuring door depositie van broeikasgassen is een bekend en bewezen effect. Met name in de open oceanen is de verzuringstrend al duidelijk meetbaar. Maar in kustwateren, die het meest relevant zijn voor trekvogels., is het minder duidelijk. Dat komt in de eerste plaats doordat ook eutrofiering invloed heeft op de zuurbalans van het water. En eutrofiering treedt vooral op in kustwateren.

Met name in Europa is de afgelopen decennia een sterke eutrofiering van kustwateren opgetreden, en is daar vervolgens beleid tegen ontwikkeld. Dat leidt in een aantal streken tot vermindering van de eutrofiering (oligotrofiering). Die fluctuatie is terug te zien in de zuurbalans van het water, waardoor de effecten van broeikasgasdepositie kunnen worden gemaskeerd.

In de tweede plaats wordt, via rivierafvoeren naar kustwateren, vaak kalkrijke mineralen in het water gebracht, die een bufferende werking op de zuurbalans hebben.

Hoe de verzuringstrend als gevolg van broeikasgasdepositie in de Afrikaanse en Nordische kustwateren verloopt is in het algemeen nog minder duidelijk dan in Europa.

Door dit alles is de trend in de zuurgraad van kustwateren langs de Oost-Atlantische Flyway door broeikasgasdeposities onzeker.

Referenties:

• Noordhuis, R., S. De Rijk, G. van Geest, M. Maarse, S. Vergouwen en A. Boon, 2019. Klimaatscan, Wat zijn de gevolgen van klimaatverandering voor het ecologisch functioneren van de Nederlandse Grote Wateren? Deltares, rapport nummer: 11203733-000ZWS-0006
• Gazeau, F., S. Martin, L. Hansson, J.-P. Gattuso, 2011, Ocean acidification in the coastal zone, EPOCA project, https://www.researchgate.net/publication/232707473